Rozdział 23

~` Harry~`

Obudziłem się w objęciach Cher. Wyglądała tak uroczo i niewinnie jak spała. Dzisiaj czas odwiedzić Nialla. Szturchnąłem dziewczynę lekko w ramie i szepnąłem jej do ucha :

- Wstawaj kochanie , czas iść po Nialla.

Cher uśmiechnęła się do mnie i dała mi całusa. Poszedłem się ogarnąć i ubrać. Po chwili zszedłem na dół i krzyknąłem ze wszystkich sił:

- Jadę po Niall’a ! Zaraz pewnie wrócimy więc wstawać lenie !

Wziąłem kanapkę w rękę i z Cher pojechaliśmy do szpitala. Poprawiłem włosy ręką i wszedłem do chłopaka sali. Ten był już ubrany i siedział na łóżku jakby szczęśliwy jak nigdy. Uwielbiałem go takiego.

- No , gotowy już widzę . Ale nie będziesz musiał zostać jeszcze chwili na obserwacji ?

-Nie , pogadałem z lekarzem i się wypisałem. Wiesz , tęskniłem za wami – powiedział i ścisnął mnie mocno z Cher.

- Dobra , dobra. My tez za tobą tęskniliśmy ale co ty do nas nagle postawę zmieniłeś. Teraz tęsknisz a wcześniej miałeś nas w dupie.- powiedziałem nie przemyślawszy wcześniej mojej wypowiedzi.

- Ymmm , no wiesz. Przepraszam ale nie byłem sobą . Ten wypadek wszystko zmienił , teraz czuję się lepiej.

- No już chłopaki – wtrąciła się Cher łapiąc nas za ręce – Niall , cieszymy się że nic ci nie jest – zwróciła się do niego i posłała mu miły uśmiech.

Nie umiałem się na niego gniewać i nie miałem powodu. Przez utratę pamięci zmienił się , ale to dziwne nie było. Sam nie wiem jakbym czuł się na jego miejscu.Wziąłem torby Nialla i zeszliśmy wszyscy na dół do taksówki . Usiedliśmy wszyscy razem z tyłu. Cher była w środku a ja z Niallem siedzieliśmy przy oknie.

- Zayn jest w domu ? – zapytał nagle Niall a ja z Cher zrobiliśmy minę ‘ WTF? ‘

- Słucham ?!

- Yyyy zapytałem się czy Zayn jest w domu ?

-Ale przecież ty ... no ty ... No ty go nie pamiętasz więc ...

-Jeny , Harry pamieć mi wróciła. Mówiłem to Julce i Lou. Myślałem że wiesz.

- Niall , kocham cie !! – krzyknąłem i rzuciłem się na niego całując  w policzek. Bardzo za nim tęskniłem. Za starym Niallem.

-Harry , zazdrosna jestem ! – powiedziała śmiejąca się Cher.

- Proszę bardzo !- powiedziałem i namiętnie ją pocałowałem po czym usiadłem z powrotem na miejsce. Cały byłem rozpromieniony. Mój przyjaciel wrócił , może być coś lepszego ? Zauważyłem że kierowca cały czas spogląda  w lusterko aż w końcu powiedział:

- Ja nie wiem co się dzieje z dzisiejszą młodzieżą. Dziewczyno , po co ci taki związek ? Wiem że nie powinienem się wtrącać ale dwóch chłopaków i dziewczyna to po prostu ..

-To jest mój przyjaciel nic więcej – przerwałem mu szybko się tłumacząc

- A więc tak się teraz mówi ?

Już chciałem mu coś odpowiedzieć ale usłyszałem głośny wybuch śmiechu Nialla i Cher. Mieli oni z tego niezły ubaw więc sam starałem się tym nie przejmować. Kiedy dojechaliśmy na miejsce zapłaciłem kierowcy i weszliśmy wszyscy do środka. Jako pierwsi przybiegli do nas Amanda i Liam. Ścigali się chyba kto pierwszy przytuli Nialla bo się co chwilę lekko szturchali aż obydwoje się na niego rzucili obalając go na ziemie i mocno ściskając.

- Jak ja kocham się przytulać ! – powiedział chłopak i poczochrał włosy Liamowi. Wyglądali oni w trójkę bardzo słodko.Nie mogłem się powstrzymać i sam jeszcze się do nich przytuliłem.

- Dobra złaźcie już ze mnie – powiedział Niall zciągając nas po kolei z siebie. – Idę się wykąpać i na spotkanie z Julką więc ..

- Ej , myślałem że spędzisz ten czas z nami a nie ! – powiedział Liam.

-No wiesz.... Mamy całą noc więc spędzę z wami też dużo czasu , luzik – powiedział i poszedł do siebie do pokoju.

Usiadłem na kanapie i zawołałem do siebie Liama. Chłopak podszedł do mnie nie chętnie i patrzał na mnie pytająco.

-Co chciałeś ?

-Kocham cie jak brata i nie zniosę już tych kłótni. Przepraszam cie za to zajście z Shouną ale to było dawno. Więc po staremu ? – zapytałem się z nadzieją ze wszystko już będzie okej.

-Wiesz co jest w tobie najbardziej denerwującego ?

Popatrzyłem na niego pytająco smutny. Ja chcę się z nim pogodzić a on z takim czymś do mnie.

- Że nie da rady się na ciebie gniewać. – powiedział z lekkim uśmieszkiem i rozłożył ręce dodając- no chodź tu do mnie.

Nie musiał długo czekać a już wylądowałem w jego ramionach. Nie mogłem wymarzyć sobie lepszego dnia. Pogodziłem się z Liamem , mam przy sobie wspaniałą dziewczynę a do tego Niallowi wróciła pamieć. Jest coś wspanialszego ?

~` Niall ~`

Wziąłem długi zimny prysznic. Popatrzyłem w lustro i powiedziałem sam do siebie :

-No Niall , śliczny jesteś ! – uśmiechnąłem się lekko i uczesałem ładnie włosy. Nakremowałem się różnymi kremami bo chciałem mieć delikatną skórę. Dzisiaj muszę zrobić wrażenie na Julce. Chcę żeby było jak wcześniej a przez moją utratę pamięci mogłem to wszystko zniszczyć.Ubrałem bluzę bejsbolówkę i do tego czarne rurki. Usiadłem na kanapie i napisałem sms’a do Julki ‘ Jesteś gotowa ? Co powiesz na mały spacerek ?’.Po kilku minutach dostałem odpowiedź ‘ Bardzo chętnie ! Przyjdź po mnie z Louisem. Czekam xo ‘ Przyglądałem się jeszcze chwile jej wiadomości. Rany , Louis. Kompletnie o nim zapomniałem. Nie rozumiem po co on ma z nami iść. Przecież by się nie obraził gdyby przełożyła ich spotkanie.No cóż, miałem już dosyć rozmyślania o Lou . Wyszedłem z mieszkania nie wołając chłopaka.Bez przesady , mogę chyba spędzić trochę czasu sam na sam z moją dziewczyną ?! Szedłem dosyć szybko , rozglądając się przy okazji czy ktoś za mną nie idzie. Po chwili usłyszałem za mną czyjś śmiech. Kiedy się odwróciłem zobaczyłem kilku chłopaków.

-I jak tam rączka ? – zapytał jeden z nich a w jego głosie rozpoznałem  napastnika.

- Słuchaj , mnie i Shoune nic nie łączy więc daruj sobie.- powiedziałem przyglądając mu się bardzo dokładnie.Chciałem zapamiętać każdy szczegół , każdą rysę jego twarzy.

- Nie rób ze mnie debila. Może wcześniej nie zdążyłem dokończyć tego co zacząłem ale teraz to zrobię – powiedział podchodząc do mnie. Już przygotowałem się na uderzenie ale o dziwo usłyszałem głos Shouny. Spojrzałem na nią pytająco. Co ona tutaj w ogóle robi?!

-Nic mnie z Niallem nie łączy a wiec daruj sobie – powiedziała do jednego z chłopaków.

-Po co go bronisz dziewczyno ?

Shouna podeszła do niego i go namiętnie pocałowała po czym spojrzała mu w oczy i dodała – teraz mi wierzysz ?

Ja wolałem nie czekać co dalej będzie i z całych sił pobiegłem do Julki.Wszedłem do jej domu bez pukania i cały zdenerwowany usiadłem na krześle.

-Co się stało ? – zapytała trzymając w ręku kubek z napojem.

- Zgadnij kogo spotkałem . Moich napastników.

-Niall , tego nie można tak zostawić ! Zadzwońmy na policję. Było jasno , na pewno ich rozpoznasz.

- No dobra , jutro to wszystko załatwię.

- Nie Niall ! Teraz – powiedziała podając mi telefon. Popatrzyłem na nią przez chwilę i wykręciłem numer do policji. – Za godzinę mam pojechać na komisariat – powiedziałem patrząc na zdenerwowaną Julkę.

- Czemu oni ci to robią ?- zapytała się mocno się we mnie wtulając.

- Przez moją głupotą. Ale wiesz co było dziwne ? Shouna chyba mnie obroniła.

Dziewczyna spojrzała na mnie zdziwiona ale nic nie powiedziała. Po chwili odsunęła się ode mnie i zapytała poprawiając włosy:

-A gdzie Lou ?

-Nie chciało mu się przyjść- powiedziałem zagryzając lekko wargę. Nie lubiłem kłamać ale coś mnie teraz do tego podkusiło.

-Szkoda – powiedziała rozczarowana.

-Ale to chyba lepiej nie ? Możesz spędzić trochę czasu ze swoim chłopakiem – uśmiechnąłem się czarująco pokazując szereg swoich ząbków.

- Nie jesteś moim chłopakiem. Przecież ze mną zerwałeś !

-Julka nie byłem sobą . Rany co mam zrobić żebyś mi wybaczyła . Wiesz przecież że cie kocham.

- Zraniłeś mnie , daj mi trochę czasu na namysł – powiedział kładąc mi dłoń na policzku. Popatrzyłem chwilę na nią i dałem jej buziaka po czym dodałem:

- Dam ci tyle czasu ile tylko potrzebujesz. A teraz muszę iść, pójdziesz ze mną do komisariatu?

- Ja tutaj zostanę. Ale jak chcesz to możesz jeszcze później do mnie wpaść

-Z chęcią ! To do zobaczenia – powiedziałem zamykając za sobą drzwi. Przez całą drogę myślałem tylko o jednym Czemu Julka mi od razu nie wybaczy.Przecież nie byłem sobą.Ale teraz wszystko się zmieni. Znów będziemy razem i będzie jak dawniej. Przynajmniej mam taką nadzieję.

 ~` Louis ~`

Wstałem przecierając oczy dłonią. Spojrzałem na zegarek i powiedziałem sam do siebie ‘ Rany , jak późno’ Szybko pobiegłem do łazienki i ogarnąłem się cały w kilka minut. Zszedłem na dół i zrobiłem sobie zupę mleczną na śniadanie. Kiedy ją jadłem wzrok przykuł mi widok Harrego i Liama. Wyglądali tak jakby ? No jak przyjaciele ? Dawno nie widziałem takiego widoku. Zjadłem i podszedłem do nich i nie mogłem powstrzymać się od komentarza.

-No proszę , jak słodko ze sobą wyglądacie. Kto w waszym związku nosi spodnie ? – powiedziałem z wielkim bananem na twarzy. Uwielbiałem ich irytować. To było moje hobby.

- A ty nie miałeś gdzieś wyjść – powiedział rozgniewany Harry.

- A no tak , a gdzie Niall ?

-Poszedł do Julki – wtrącił się Liam.

Popatrzyłem na nich przez chwilę. Miałem wrażenie że sobie ze mnie żartują. Przecież mieliśmy razem spędzić czas z nim i Julką a oni mnie olewają ? Po kilku minutach wściekły wyszedłem z  domu trzaskając drzwiami. Pośpiesznie poszedłem do Julki. Wszedłem  do środka jak do siebie do domu.

- Jak nie chcesz ze mną spędzać czasu to mi to po prostu powiedz !

- Słucham ? Przecież to tobie nie chciało się przyjść- powiedziała podnosząc jedną brew.

Przez chwile patrzyłem na nią osłupiały. Ja nie chciał bym się z nią spotkać ? Byłbym w stanie zrobić dla niej wszystko!.

- Domyślam się że Niall jakieś głupoty ci naopowiadał ? Kiedy się obudziłem go już w domu nie było.

- A niby po co miał to robić ?

- Może jest zazdrosny ?

-Przecież nie ma o co.

Kiedy to usłyszałem poczułem ból w sercu. Jej słowa mnie zraniły ale nie chciałem tego po sobie pokazać. Zagryzłem lekko dolną wargę i powiedziałem:

- No tak ... Może usiądziemy i razem coś pooglądamy ? Co ty na to ?

- Dla mnie spoko – powiedziała i wskoczyła na kanapę. Wybrała jakiś horror i pomachała mi ręką żebym usiadł koło niej. Przez cały film mocno się do mnie przytulała a ja do niej. Zawsze kiedy spędzałem z nią czas miałem pełno motylków brzuchu. Czułem się sobą, wiedziałem że nie muszę przy  niej udawać kogoś kim nie jestem. Kto by pomyślał że dziewczyna z Polski tak zakręci mi w głowie. Przyglądałem jej się bardzo wyraźnie. Jeszcze nie widziałem słodszego widoku jak wystraszona Julka. Cały czas zbierałem się na siły i powtarzałem sobie w głowie słowa Amandy „To była dziewczyna twojego przyjaciela Lou. Ale jeśli jest tego warta to walcz o nią i powiedź jej o swoich uczuciach.”

Tak , to chyba odpowiedni czas aby wyznać jej moje uczucia. Nie wiedziałem że to będzie takie ciężki. Chwyciłem ją za dłoń a dziewczyna spojrzała na mnie zdziwiona:

-Co jest Lou ?

- Muszę ci o czymś powiedzieć – powiedziałem nerwowo bawiąc się końcem bluzki.

- Wal śmiało , mi możesz zaufać- powiedziała robiąc przy tym powalająco piękny uśmiech. Wyglądała jak anioł.Jeśli takie dziewczyny jak ona mieszkają w Polsce to ewidentnie muszę tam zamieszkać.

-Chyba się zakochałem ... – powiedziałem patrząc w ziemię .Nie umiałem na nią spojrzeć. Denerwowałem się jak nigdy. Słyszałem tylko głośne bicie mojego serca.

~Julka~`

Byłam bardzo ciekawa o kim mówi Lou. Nie wiem czemu ale mimo że to jest mój przyjaciel i chcę dla niego jak najlepiej ale bardzo mnie to zabolało. Zupełnie jakby ktoś wbił mi nóż w plecy. Może tak zareagowałam ponieważ zależy mi na nim ? a może dlatego bo był jako jedyny przy mnie kiedy go potrzebowałam. Zamknęłam oczy a pod powiekami poczułam łzy. Musze być silna – pomyślałam i spojrzałam na niego próbując nie okazywać mu tego co teraz czuję.

- To walcz o nią Lou. Cieszę się że jesteś szczęśliwy – powiedziałam ze sztucznym uśmiechem.

- No właśnie próbuje ale koło niej kręci się jeden chłopak i boję się że dla niej jesteśmy tylko przyjaciółmi – powiedział uciekając wzrokiem za każdym razem kiedy nasze spojrzenie się spotkało.

-Jeśli tobie na niej zależy to powiedz  to prosto z mostu. Dziewczyny lubią bezpośrednich chłopaków. Zaskocz ją – powiedziałam to ze względu że chciałam być dla niego dobrą przyjaciółką. Nadal czuję coś do Nialla bo zobaczyłam w nim chłopaka w którym byłam tak zakochana ale z drugiej strony Louis jest chłopakiem którego zawsze zazdrościłam innym dziewczyną. Czyli zabawnego , przystojnego , słodkiego i uroczego chłopaka który nigdy mną się nie interesował. Spojrzałam na Lou, wyglądał na zmieszanego. Położyłam mu dłoń na policzku zmuszając go aby na mnie spojrzał:

- Co jest Lou.Jesteś cudownym chłopakiem a jeśli dziewczyna jest mądra to na pewno będzie twoja – widziałam na jego twarzy ogromne zdenerwowanie. – Powiesz mi wkońcu kim jest ta szczęściara ?

-Czy szczęściara to ja nie wiem. Wiem tylko że to co do ciebie czuję jest prawdziwe i zależy mi na tobie na jak na przyjaciółce tylko jak na kimś więcej.

Nie wiedziałam co powiedzieć. Myślałam że serce wyskoczy mi z klatki piersiowej.Patrzyłam mu prosto w oczy a na policzkach  poczułam ogromne rumieńce. Nagle poczułam na swoich ustach miękkie wargi chłopaka.W brzuchu poczułam coś jakby motylki. Wiedziałam że nie powinnam ale z chęcią odwzajemniłam jego pocałunek. Serce biło mi coraz szybciej a ja czułam się najszczęśliwszą dziewczyna na świecie.Wkońcu się ogarnęłam i odsunęłam od siebie chłopaka.

-Louis, bardzo mi na tobie zależy ale...

-Ale co ?- przerwał chłopak- Niall był dla ciebie okropny. On myśli że jak cie przeprosi to wrócisz do niego jak na zawołanie. Julka ty i ja wiemy jak przez niego cierpiałaś.Kiedy cie zostawił to kto był przy tobie ? Oczywiście że ja. Jestem dla ciebie wstanie zrobić wszystko. Tylko proszę nie odrzucaj mnie.

- Daj mi to przemyśleć Lou. Proszę daj mi czas.- powiedziałam dotykając dłonią ust.

Do domu przyszedł Niall i patrzył na nas zdziwiony. Chyba domyślił się że coś przed chwila się stało.

- Lou , czy ty podrywasz moją dziewczynę ?! Spadaj i znajdź sobie swoją a nie!

- Jak śmiesz nazywać ja swoja dziewczyna po tym wszystkim co jej zrobiłeś?! Kiedy potrzebowała czyjejś pomocy to ja zawsze byłem przy niej więc lepiej milcz chłopie !- powiedział Louis patrząc wrogo na Nialla. Po kilku sekundach Chłopacy stali naprzeciwko siebie wściekli.Podbiegłam od nich i ich od siebie odciągnęłam :

-Przestańcie ! Lou idź już do domu ! Musze porozmawiać sam na sam z Niallem. Chłopak wyszedł trzaskając drzwiami. W jego oczach nadal widziałam nadzieję lecz nie miałam pojęcia którego z nich kocham.

-Niall , Lou mi coś uświadomił. Był przy mnie ZAWSZE kiedy tego potrzebowałam. Był przy mnie wtedy kiedy zabawiałeś się z Shouną więc musisz mnie zrozumieć że coś do niego czuję. Nie wiem czy to przyjaźń czy miłość ale muszę się zastanowić czy pomimo wszystko chce być z tobą. Twój brak pamięci cie nie usprawiedliwia od tego co mi zrobiłeś.

-Julka błagam , nie zostawiaj mnie- powiedział klęcząc na kolanach.

- Zostaw mnie samą. Daj mi noc abym mogła sobie to wszystko przemyśleć.

Nie chętnie chłopak wyszedł. Nie mam pojęcia co robić. Którego wybrać. A może po prostu oby dwoje na mnie nie zasługują ? Potrzebuję teraz przyjaciółki lecz zostawiłam ją tak jak wspomnienia o moich rodzicach w Polsce.

---------------------------------------------------------

No i mamy nowy rozdział. Jak wam się podoba to zostawiajcie komentarze bo już coraz mniej ich jest J Trochę zamieszanie zrobiłam wokół Julki ;D Jeśli macie jakieś pytania lub chcecie być informowani o nowym rozdziale to piszcie na gg . 41110706

Uwaga , jest pewna akcja dla zainteresowanych !

Więc tak , Robimy sobie fotki z kartką z napisem typu Poland love 1D i wysyłamy na ten adres : agatkap44@wp.pl . Ta dziewczyna wrzuci te fotki na yt i zrobi cudowny filmik dla One Direction J UWAGA! Pamiętajcie że ja nie prowadzę tej akcji ! Miłej zabawy ;)