Rozdział 18

~~ Harry ~`

Kiedy się obudziłem od razu wziąłem telefon w ręcę . Napisałem sms’a o treści : ‘Dzisiaj o 20 zaczyna się u mnie impreza. Wpadajcie i zabierzcie ze sobą znajomych’ po czym nacisnąłem „wyślij do wszystkich”. Zamknąłem jeszczę na chwilkę oczy i poszedłem wziąć prysznic. Muszę jakoś dzisiaj wyglądac chociaż ogólnie nie narzekam na swój wygląd. Ogarnąłem się i ubrałem w jakieś moje najlepsze ciuchy. Zszedłem na dół zjśc coś na śniadanie. O dziwo jedzenie już na mnie czekało. A w sumie nie na mnie tylko na Nialla. Chłopak usiadł przy stole i jadł jakby pierwszy raz widział jedzenie na oczy. Usiadłem koło niego i zdziwiony zapytałem :

- Kto ci zrobił śniadanie ?

- Yyy sam je sobie zrobiłem ? – spojrzał na mnie krzywo

- Nie gadaj ! To ty umiesz coś oprócz jedzenia ? – zapytałem z uśmieszkiem

- Jaki ty śmieszny jesteś. Boki zrywac normalnie. A teraz pozwól że zjem – powiedział zupełnie poważnie. Nawet na chwilę się nie uśmiechnął

- Nie chciałem cie urazić księżniczko – powiedziałem i poklepałem go po ramieniu. Zrobiłem sobie jakąś kanapkę i usiadłem koło chłopaka. Patrzyłem na niego przez chwilę a po chwili zapytałem :

-Pamiętasz że dzisiaj jest u nas impreza ?

- A ty pamiętasz że Shouna  też ma na niej być ? – odpowiedział pytaniem na pytanie. Przez chwilę przerwał jedzenie i patrzył na mnie oczekując odpowiedzi.

- To nie jest dziewczyna dla ciebie. Odpuśc ją sobie .

-Może i straciłem pamieć ale mogę sam za siebie decydowac a ona mi się podoba. Więc pozwól że sam stwierdzę czy jest to dziewczyna dla mnie czy nie.

- Słuchaj , ona lubi bawić się uczuciami innych. Wiem to bo poczułem to na własnej skórze.

-Ale ja nie jestem tobą Harry . Jak ty jej nie zaprosisz to ja to zrobię – powiedział po czym wstał i poszedł do pokoju.

W pierwszej minucie mnie zatkao. Nie mogę się przyzwyczaic do tego Nialla. Takiego stanowczego . Zjadłem śnieadnie i wyszłem na zewnątrz. Chodziłem po ulicach Londynu. W powietrzu unosił się piękny zapach różnych słodkości. Wpadłem do pobliskiej cukierni i kupiłem sobie ciastko. Mimo że byłem najedzony nie mogłem się oprzeć .Spojrzałem na wyświetlacz telefonu ‘ zero wiadomośc’ no cóż bywa. Mam tylko nadzieję że ktoś do mnie przyjdzie. Przeczesałem ręką loki i powoli zacząłem kierowac się do domu Shouny. Muszę z nią porozmawiać. Martwie się o Nialla. Jestem pewny że sobie z nim tylko pogrywa tak jak robiła to ze mną. Coś czuję że to nie będzie miła rozmowa. Wytarłem buzię o rękaw. Kiedy już stałem przed drzwiami dziewczyny wziąłem duży oddech w płuca i zapukałem. Po chwili otworzyła mi. Była bardzo zdziwiona kiedy mnie zobaczyła , nie spodziewała mnie się tutaj.Bez zaproszenia wszedłem do środka i usiadłem na kanapie

- Nawet nie wiesz jak się za tobą stęskniłam – powiedziała i żuciła mi się na szyję. Przypomniały mi się wszystkie stare chwile. To jaką była wspaniałą dziewczyną i jak mi bardzo na niej zależało.Jednak z tęsknotą wrócił ból który był silniejszy. Szybko odsunęłęm się od niej i patrząc jej prosto w oczy powiedziałem :

-Nie przyszedłem to do ciebie.

-Y a do kogo ? Przecież tylko ja tu mieszkam. – powiedziała z uśmiechem – Harry , nawet nie wiesz jak za tobą tęskniłam

- Przyszedłem tu tylko po to żeby porozmawiac o Niallu.. Możesz raz na zawsze się od nas odczepic ? Znając życie on jest kolejna twoją zabawką. Zapominasz chyba że bardzo ranisz innych.

- Jesteś zazdrosny co ? Z Niallem to nic poważnego. Pomagam mu tylko przejśc przez te ciężkie chwile

-Czy ty mnie w ogóle słuchasz ?! –krzyknąłem . Bardzo mnie irytowała , sprawaiła wrażenie że nie obchodzą ja uczucia innych. – Wiesz co ? Niall mnie prosił żebyś przyszła na iprezę do mnie. Jak chcesz to wpadnij ale zapamiętaj sobie raz na zawsze. Ja skreśliłem cie z mojego życia a Niall też to zrobi wcześniej czy później. Adres znasz . – powiedziałem i jak najszybciej wyszedłem . Nie chciałm mieć nic wspólnego z nią ani z otoczeniem w którym przebywa. Musiałem się przejśc i się uspokoic. Już nigdy tego nie powtórzę. Chciałbym żeby Shouna była dla mnie obojętna. Lecz niestety nie była. 

~` Amanda ~`

Kiedy wstałam poszłam  się ogarnąc. Dzisiaj będzie impreza. Wkońcu poznam nowych ludzi i dowiem się jak imprezuja w Londynie. Zjadłam naleśniki z polewą czekoladową. Rozejżałam się po domu lecz wszyscy spali oprócz Nialla lecz z nim mi się ciężko dogaduje. A Harry gdzieś zniknął. No cóż , nie spodziawałabym się że z niego jest taki ranny ptaszek. Siedziałam jeszcze sama przez godzinę aż nie wytrzymałam. Cichutko na paluszkach poszłam do Liama do pokoju. Tak słodko spał , aż żal było mi go budźic.Weszłam na jego łóżko i zaczęłam jak najwyrzej skakac lecz na chłopaku nie robiło to wrażenia. Nawet nie drgnął.Wzięłam szklankę pełną zimnej wody , usiadłam na niego i oblałam mu twarz..

- Louis !!!!!!!!!!- nagle krzyknął . Prawie dostałam zawału. Bardzo się wystraszyłam. Po chwili zaczęłam się głośno śmiac. Chłopak spojrzał na mnie zdezorientowany i powiedział :

- Wiesz co ? Po tobie bym się tego nie spodziewał. Jak ja śpię to nie możesz mnie budźic. Jest to pierwsza zasada tego domu.

- Ale niedługo impreza a mi się samej nudzi.

- To książkę poczytaj lub idź budźic innych – powiedzial podnosząc jedną brew do góry .

-Ale proszę Liam . Proszę ! – powiedziałam robiąc słodką minkę.

- Dobra , daj mi chwilkę . – powiedział wstając z łózka

- Kochany jesteś ! – powiedziałam dając mu całuca w policzek. Chłopak się zarumieniła a na jego twarzy pojawił się wielki uśmiech.

-Ale jesteś mi winna śniadanie .

Zeszłam na dół i czekałam na chłopaka. Zrobiłam dla niego omleta z dżemem . Mam nadzieję że mu będzie smakowało. A zresztą nie ma wyjścia. Po kilku minutach już gotowy zszedł Liam.Uśmiechnął się do mnie i zabrał się za jedzenie. Dzisiaj wyglądał jakoś inaczej , w dobrym znaczeniu tego słowa. Kiedy zjadł zmyłam za niego talerz i poszliśmy razem do sklepu. Potrzebuję jakiś ładnych ubrań na imprezę. Pierwsze wrażenie jest dla mnie najważniejsze.Chodziliśmy razzem i szukaliśmy idealnej sukienki aż wkońcu  znaleźliśmy.Była to mała czarna a do tego kupiłam jeszcze naszyjnik i branzoletkę. Mama chyba mnie zabije jak się dowie ile wydałam. Skoczyłam jeszcze z Liamem na kwaę.Cały czas się śmialiśmy i opowiadaliśmy o sobie.

-Wiesz , jestes wspaniała. – powiedział łapiąc mnie za rękę.

-Dziękuję , kochany jesteś – powiedziałam lekko się rumieniąc. Odsunęłam dłoń od jego. Dziwnie się czułam . Była to dlamnie dosyc krępująca sytuacja. Nagle do środka weszło jakiś czterech chłopaków. Wyglądali dość podejrzane. Usiadli przy stoliku który znajdował się blisko nas. Cały czas się patrzeli i gadali coś szeptem. Rany , to było bardzo irytujące. Razem z Liamem staraliśmy się nie zwracac na nich uwagi. Po chwili jednak jeden do nasz potrzedł i zwrócił się do mnie :

- Cześc śliczna , masz szczęście wpadłaś mi w oko – powiedział bardzo pewnie.

- Jakbyś nie zauważył przyszłam tu z kimś a ty nam przeszkadzasz – powiedziałam podnosząc brwę do góry. Zmierzyłam go wzrokiem i parsknęłam śmiechem.

- Twoja koleżanko się nie pogniewa jak ją zostawisz i pójdziesz ze mną – powiedział i z szyderczym uśmieszkiem. Na twarzy Liama widziałam jak robi się czerwony ze złości.

-Zaraz oberwiesz  - powiedział wstając Liam . Stał na prost niego i patrzał przeszywającym wzrokiem.

- Nie warto – powiedziałam i wzięłam go za rękę wyprowadzając z kawiarni. Objęłam go w pasie i poszliśmy do domu. Nienawidzę tak pewnych siebie chłopaków jak ci w kawiarni. Byli po prostu beszczelni. Kiedy weszliśmy przeszliśmy przez próg domu Lou od razu do mnie podszedł .

- Ej ! A wy gdzie się włóczycie ?!- zapytał udając złego lecz cały promieniał .

-Na zakupach . Dzisiaj impreza a ja muszę świetnie wygladac – powiedziałam puszczając mu oczko.

- Przecież masz mnóstwo ubrań. Po co ci kolejne ?

- Oj ty niegy nie zrozumiesz dziewczyn – powiedziałam lekko go szturając.- A ty może idź się szykuj . Kto wie może jakaś dziewczyna ci się spodoba

-Pfff to raczej ja się podobam dziewczyną . Cierzko jest im się mnie oprzec – powiedział z wielkim bananem na twarzy. Wzięłam zakupy w rękę i poszłam do pokoju. Zrobiłam sobie burzę loków na głowie i pomalowałam mocniej rzęsy. Kiedy już byłam gotowa był już wieczór. Ludzie zaczeli się zbierać. Słyszałam co chwile nowe głosy. Zszedłam na dół z nadzieją że poznam kogoś fajnego.

~` Cher~`

Zostały jeszcze tylko ostatnie poprawki do wyjścia. Poperfumowałam się jeszcze moim ulubionym zapachem i wyszłam. Zabawa na pewno będzie przednia. Kiedy dotarłam na miejsce dom był pełny. Było mnóstwo osób który pierwszy raz widziałam na oczy.Podszedłam do kuchni i nalałam sobie drinka. Postanowiłam poszukac Harrego ale nigdzie go nie widziałam. Oparłam się o ścianę i poszukiwałam wzrokiem jakiejś znajomej twarzy. Nagle poczułam czyjąś dłoń na ramieniu. Miałam nadzieję że to Harry lecz moim oczom ukazał się jakiś wysoki , upięśniony szatyn. Wjednej dłoni trzymał puszkę z piwem. Wyglądał na nierozgarniętego. Tak typowi chłopcy ze szkoły do której chodziłam. Lecz ten chyba był starszy.

- Wow ! Mała , śliczna jesteś – powiedział i się do mnie zbliżył

- Po pierwsze nie mała a po drugie skąd ty znasz Harrego ? – zapytałam krzyrzując ręce na klatce piersiowej.

- Jakiego Harrego ?!

- yyyy przyszedłeś na jego imprezę więc wnioskuję że go znasz – powiedziałam podnosząc jedną brew.

- Wiesz mała , przestałem cie słuchać po słowie ‘przyszedłeś’. Nie lubię dużo gadac – powiedział z uśmieszkiem i nachylił się żeby mnie pocałowac. Na szczęście uratowała mnie Julka.

- Nie chcę wam przeszkadźac ale muszę zabrac Cher. – powiedziała do chłopaka , po czym zwróciła się do mnie – pilnie potrzebuję twojej pomocy.

- Jak nie chcesz nam przeszkadzać to zostaw nas w spokoju – powiedział z pewną siebie miną. Wypił piwo a puszkę wyrzucił za siebie. Popatrzyłam na niego krzywo i powiedziałam:

- Koleżanka potrzebuje mojej pomocy , więc zmykam

- Mam nadzieję że się jeszcze spotkamy co ? – powiedział przybliżając się do mnie.

- Oby nie – powiedziałam i jak najszybciej odeszłam z Julką. Poszłam z nią do pokoju Louisa.

Usiadłyśmy na jego łóżku a dziewczyna głęboko westchnęła .

- Dziękuję że mnie uratowałaś od tego tępego kolesia – powiediałam z uśmiechem

- Nie ma za co. Z daleka już było widac że ci się nie podoba. Rany co to są za ludzie ?

- Szczerzę mówiąc to myślałam że ty ich znasz. Ich obecnośc tylko psuje tą imprezę.

-Wiesz co ? Olejmy ich i bawmy się dobrze. Potańczmy razem i nie zwracajmy uwagi na tych idiotów. Zeszłyśmy na dół i tańczyłyśmy jak nigdy. Dużo chłopaków się koło nas kręcili ale udwałam że ich nie widzę. Nagle poczułam na sobie coś mokrego.

- Jestes taka gorąca że trzeba cie ostudźic ! – powiedział ów szatyn oblewając mnie piwem. Spojrzałam na niego wściekła i z całyś sił uderzyłam go w twarz. Moja dłoń odbiła się bardzo wyraźnie na jego policzku. Ten tylko spojrzał się na mnie zdziwiony i się uśmiechnął.

- U groźna jesteś , lubię takie

Nie wiedziałam co powiedzieć. Byłam bardzo wkurzona. Nagle usłyszałam głos Harrego.

-Ej ! Zostaw ją w spokoju. To nie twoja liga – krzyknął popychając chłopaka.

- Co ?! lepiej żebyś mnie przeprosił bo w innym razie nie żyjesz chłopcze.

Odsunęłam od siebie chłopaków i wyprosiłam wszystkich z domu. Wiedziałam że jak nic nie zrobię to może się źle skończyc dla Harrego.

-Kto to był ?- zapytałam przytulając chłopaka

- Nie mam pojęcia. Kazałem znajomym wziąśc ze sobą znajomych. Głupi jestem . Nie umiałem ogarnąc tej imprezy.

-Wiesz co ? może następnym razem nie będziemy robili takich wielkich imprez . Co ty nato ? – zapytałam patrząc na niego

-Jestem w stu prosentach za. A mówiłem ci już że ślicznie wyglądasz – powiedział odgarniając mi włosy z twarzy

- Jeszcze nie – powiedziałam zarumieniona. Byłam mile zaskoczona jego zachowaniem.

Chłopak przechylił się lekko do mnie i mnie pocałował.

- A to za co ? – zapytałam cała rozpromieniona – myślałam że ci się nie podobam

- Jesteś cudowną dziewczyną. Dzisiaj sobie to wszystko przemyślałem. Kiedy zobaczyłem cie z tym chłopakiem byłem zazdrosny. Jak nadal jesteś mną zainteresowana to co ty na to żebyśmy spróbowali być razem ? – zapytał cały speszony. Bardzo się denerwował. Bawił się nerwowo swoimi włosami.

Nic nie powiedziałam i rzuciłam mu się w ramiona. Mimo że myślałam że ten wieczór będzie nie udany on to wszystko zmienił. Mocno przyciskałam go do siebie i wdychałam jego perfum.

~` Liam ~`

Cher wyprosiła wszystkich gości. I dobrze . Tylko na to czekałem . Harry zaprosił jakiś buraków. Zostało tylko jeszcze jakiś 5 chłopaków. Chyba informacja że impreza skończona do nich nie dotarła. Podszedłem do nich i owiedziałem głośno

-Impreza już się skończyła. Na was już czas.

Kiedy się odwrócili rozpoznałem ich twarze. To byli ci idioci z kawiarni. Jeden z nich popatrzył na mnie i zaczął się śmiac.

- No proszę. Co za spotkanie. A  gdzie jest twoja dziewczyna ? Z chęcią lepiej ją poznam – powiedział uśmiechając się głupio

- Daruj sobie. Nie interesujesz ją. Jesteś typowym zerem. – powiedziałem klepiąc go gardząco po ramieniu.

- Takie łatwe dziewczyny jak ona zawsze lecą na takie zera jak ja. A teraz wybacz, idę po towrzystwo na noc.

Kiedy to usłyszałem nie mogłem się powstrzymac i walnąłem go z pieści w twarz. Chłopak niestety mi oddał dwa razy mocniej. Upadłem na ziemię i złapałem się za nos.

-Chodźmy stąd bo jeszcze ten kochaś policje wezwie – powiedział jeden z chłopaków i wyszli. Zaraz koło mnie znalazłą się Amanda. Zaprowadziła mnie do łazienki i opatrzyła mi nos. Powiedziała że źle wygląda i pojechaliśmy do lekarza. Okazało się że mi go złamano. Opatrzyli mi go i wróciłem do domu.

-O co poszło Liam ? Czemu się z nimi biłeś ? – zapytała głaszcząc mnie po głowie

- Mówił o tobie takie rzeczy że nie mogłem się powstrzymac.

Dziewczyna spojrzała na mnie i się uśmiechnęła. Pocałowała mnie w policzek i zaprowadziła do pokoju. Położyła się koło mnie i poszliśmy spać. Dom wyglądał masakrycznie. Wszędzie były puszki po piwie , błoto na dywanie i rozbity wazon. Tej nocy nikt nie miał sił sprzątac . Jutro wszystko razem ogarniemy.

--------------------------------------------
No i mamy nowy rozdział. Oby przypadł wam do gustu J Co wy na to że po 15 komentarzach dodam nowy ? :> Jak zwykle przepraszam za błędy xd Jak macie jakieś pytania luub chcecie być informowani o nowych rozdziałach to piszcie na ten nr gg. 41110706 ♥